Co godzinę, na krakowskim Rynku Głównym gromadzą się tłumy turystów, którzy stoją z zadartymi do góry głowami wsłuchują się w melodię graną przez trębacza z jednej z wież Kościoła Mariackiego. Hejnał Mariacki grany jest od 1838 roku, początkowo tylko w południe, wyznaczał punktualny czas. Melodia, której motyw związany jest ze starą legendą grany jest na cztery strony świata, a z płyty rynku doskonale widać połyskująca trąbkę, wystawianą przez trębacza przez małe okienka. Dlaczego na cztery strony świata? Otóż, nie jest to przypadkowe. Pierwszy hejnał skierowany jest w stronę Wawelu – dla króla, drugi w stronę magistratu – dla burmistrza, trzeci dla gości miasta, w stronę Barbakanu, a czwarty w stronę Małego Rynku, gdzie kiedyś mieli swoje stragany kupcy. Hejnał związany jest z legendą, podczas jednego z najazdu Tatarów, strzała przeszyła szyję trębacza, dlatego melodia gwałtownie urywa się. Słuchanie hejnału jest niemal obowiązkowym punktem poznawania Krakowa dla turystów. Krakowianie nie wyobrażają sobie Krakowa bez hejnału z Wieży Mariackiej. Drugim głosem Krakowa jest spiżowy, dostojny głos Dzwonu Zygmunta z Katedry Wawelskiej, który obwieszcza najważniejsze wydarzenia w Polsce i Krakowie.
