Wojny światowe nauczyły opinię publiczną niemal całego świata, że nie ma nic gorszego dla rozwijającego się państwa, dla otwartego społeczeństwa oraz rosnącej ekonomii, niż właśnie totalna walka wojskowych z najróżniejszych stron świata. Ale w przypadku krajów cywilizowanych konflikty rozwiązuje się dzisiaj zdecydowanie skuteczniejszymi metodami, nie mówiąc nawet o poziomie zawodowstwa armii. Żołnierze zawodowi przygotowani są do walki tak, by nie atakować cywilów i kończyć swoje misje przy możliwie najniższych kosztach własnych. Ale w krajach biednych i regionach całkowicie pozbawionych władzy dochodzi do konfliktów plemiennych czy religijnych, których ofiarami najczęściej stają się ludzie młodzi. Bojówki czy partyzanci w takich miejscach to głównie młodzież i dzieci, wcześniej doskonale przeszkolone przez starszych generałów. Dziecko na polu walki budzi oczywiście troskę każdego dorosłego i dlatego uzbrojeni z maczety, karabiny czy bomby mali chłopcy stanowią doskonałe uzupełnienie możliwości działań bojowych.
